in Schakels, jg. 22 nr. 1 (2005)

Leraar "Plastische Opvoeding" en later "Wetenschappelijk Tekenen".
Aangeworven door E.H. Albert Moors (Kleinseminarie) in 1972.
Was toen reeds lid van het "ReizendVolkstheater" zoals hijzelf zijn pendelwerktussen 3 à 5 scholen placht te noemen.
Meldert, Tienen, Herk-de-Stad, Sint-Truiden... overal een "voorbijgaand verschijnsel", maar op al die plaatsen even lekker in zijn vel en zich snel 'thuis' voelend.

5 x vergaderen... 5 x deliberaties... 5 xouderavonden... 5 x directeurs!
Vooral die 5 directeurs verhoogden de kans op een conflict(je) ... zoals het "visinci-dent" met E.H. Rik Moons.
Het zat zo: indertijd ging Frans vissen in zijn vrije uurtjes (b.v. 's namiddags in de exa-menperiode).
"Waar is tekenleraar Van Rompaey?" vroeg E.H. Moons zich af tijdens een of andere deliberatie.
"Die is vissen!" repliceerde een collega.
Algemeen gelach.
Prompt vond Frans 's anderendaags een"bondige boodschap" van zijn baas in de bus.
Ga maar eens uitleggen aan E.H. Moons dat je niet op je stekje langs de oever van de vliet, maar wel op de harde kansel in de studiezaal te Herk-de-Stad je plicht zat te doen...!
Rest van het verhaal: niet geschikt voor publicatie.

Het waren mooie tijden. .. mooie herinneringen. .. ondanks de ongemakken die 5 "firma's" in hogere mate veroorzaken.

Frans voetbalde als "late roeping" bij de K.B.V.B. nog een "carrière" bij elkaar via de lokale topclubs "Basiliekjongens Kortenbos" en "S.K. Klein Vorsen". Deze competitiematchen werden aangevuld met schoolvoetbal: soms 2 à 3 leraars-matchen (met "verlengingen"!) per week... tot een knie het begaf.

Dan maar schilderen!
Eindelijk tijd voor deze verwaarloosde interesse.
Het werden intense jaren 1977 en 1978.
Zonder een duidelijke richting of een vaste plooi in zijn schilderwerk, resulteerden zijn prille verfactiviteiten meteen in de 2e plaats in de "Prijs Toetenel voor Schilderkunst" (Brussel).
Er volgden selecties voor o.m. de provinciale prijzen voor schilderkunst van Limburg en Antwerpen.

Antwerpen?
Frans werd geboren te Schriek (Heist o/d Berg) ... een Antwerps grensgeval.
Frans kreeg zijn leraarsopleiding in Sint-Thomas (Brussel).
Echtgenote Madeleine (Montenaken) onderging hetzelfde in het Brusselse Imelda-instituut.
Of: hoe een Schriekenaar - via Montenaken - een rasechte BINK werd.
Bink tussen de binken... De Truiense mentaliteit ligt hem wel.

Na 2 hevige schilderjaren kwam Frans toevallig in contact met het cartoonistenmilieu. Een eerste wedstrijdje beloonde hem met wekelijkse krabbels in het weekblad "Koerier".
Een sportcartoon leek meer geschikt voor een sportblad als het "Nieuwsblad" ... en er volgde nog een hele reeks.
Typisch Limburgse situaties kwamen in"Het Belang" aan bod.
Voor hij het goed besefte werd Frans een volwaardig cartoonist (pseudoniem sNARt).
Publicaties in "Koerier", "Het Nieuwsblad", "Stadsgazet", "Le Vif'...

Uiteindelijk werd sNARf huistekenaar bij "Sportmagazine" met wekelijks een paginagrote kleurcartoon.
Het legendarische STVV-Clubblad "Geel-Blauw" werd jarenlang geteisterd door karikaturen en spotprenten van fervent STVV-supporter sNARf.
Van het een kwam het ander en Frans promoveerde tot verslaggever van de STVV-wedstrijden in "De Morgen".

De cartoonproductie viel nooit helemaal stil. .. maar het pitje werd laag gedraaid.
Er wenkte immers een nieuwe passie: "schapenkweken", meer bepaald het Engelse Suffolk-ras.
Frans werd meermaals Limburgs kampioen en als kers op de taart zelfs nationaal kampioen op het landbouwsalon te Brussel.

Van kersen gesproken: een inwijkeling ziet misschien beter de pracht van het Haspengouwse landschap dan wie er geboren en getogen is.
Natuurmens Frans zag met lede ogen de hoogstamboomgaarden rooien en stond niet toevallig aan de wieg van de 'Hoogstamboomgaardenstichting".

Tenslotte (?) muteerde Frans in 1991 tot duivenmelker... als helper van zijn jongste zoon Karlo die ondertussen nationale bekendheid verwierf in de duivenmiddens. Kersverse dierenarts Karlo (25) is inderdaad de jongste van het kroost.
Kristel (33) en Koen (30) voltooien het trio (K3!).

De schapen-remork (aanhangwagen) vervoerde soms vrachten van een ander kaliber en een ander niveau.
De schilderwerken van ondergetekende Herman V.V. werden voor een 3-weekse tentoonstelling naar Antwerpen (en terug) gevoerd in de schapentrailer.
Na onderget. Herman zou Frans zijn cartoons en enkele schilderijen tentoonstellen in hetzelfde Eurotel.
Na de opbouw van de expo arriveerde Frans in het holst van de nacht in Sint-Truiden, waar Madeleine (in paniek) vertelde dat zij een vreemd telefoontje uit Antwerpen had gekregen.
Iemand vroeg in het Engels uitleg over een tentoongestelde karikatuur ("Kip" Yasser Arafat zat óp of mét een joden-ei...).
's Anderendaags vierklauwens terug naar Antwerpen... waar de hoteldirectie veiligheidshalve de helft van de sNARf-cartoons had verwijderd.
Geen politiek! Geen problemen! Censuur. Het Eurotel ligt pal in de jodenwijk. .. waar enkele weken eerder - toen H.V.V. er nog ophing - doden vielen bij een bomaanslag. Yasser Arafat... hij heeft het lang uitgezongen... Ik zal hem nooit vergeten.

De scherpte van een pen en politiekers met lange tenen: gemeenteraadsverkiezingen 1982.
sNARf tekende voor 4 van de 5 partijen inSint-Truiden.
De CVP verloor haar volstrekte meerderheid, maar ging een coalitie aan met de PVV... tot ergernis vooral van de lijst Gemeentebelangen (Plus-groep +Volksunie). sNARf had voor beide lijsten enkele vrij pikante folders uitgewerkt... maar werd door de ontgoochelde verliezers als (mede)oorzaak van het nipte verlies aangewezen.
Frans: Ik amuseerde me, werkte volledig gratis, genoot ervan een goede tekening te produceren... in volle onafhankelijkheid. Dit had niets te maken met mijn persoonlijke voorkeur.
Bij een drukker betalen diezelfde politici zonder verpinken zware facturen.
Die drukker werkt nochtans ook voor oranje én groen én blauw én rood...
Maar "de scherpte van de pen" wordt moeilijk aanvaard of verteerd.

De scherpste kanten zijn er nu af. (Grijs maakt wijs!)
Frans is sinds nieuwjaar gepensioneerd.
Gezondheidsproblemen liggen aan de basis van zijn vroegtijdig pensioen.

Frans: Ik kwam in Sint-Truiden meteen in een fusie (College-Seminarie) terecht.
Ambiance! Daarna: moderne wiskunde, VSO, Klassenraden, docimologie (ja-ja), de grote fusie van de centrumscholen en nieuwe nakende reorganisaties... Veel gewoel en onrust. Als "ouderling" ben ik geneigd te zeggen: Stop en hou het rustig... Maar wat doen we dan met belegen wijsheden als: "Rust roest", "De ploeg die werkt blinkt, het stille water stinkt", ... e.a.? "VARlATIO PLACET'?

Frans: Ik weet het niet meer.

P.S. Het logo "Kath. Centrumscholen Sint-Truiden" werd ontworpen door Frans VanRompaey.

Bij Frans VRP (alias sNARf) opgetekend door Herman V. V.,
Bij volle bewustzijn van beide vrienden-oud-collega's.